Babylunch

Als je na brokje nummer zoveel, besmeerd met margarine en kipfilet, verzadigd bent komt je creativiteit los.
Wat je allemaal niet met brood kunt doen, verkruimelen, kneden en plakken, tekeningen maken op het blad van je kinderstoel en als de mogelijkheden dan uitgeput lijken, dan zijn de kruimels nog een heerlijke bron van gooiplezier. Je strekt je halsje om te zien hoever het handje vol belandt, nog leuker als ze onder het stoeltje vallen en je ze niet terug kunt vinden…als je het opgeeft komt je duim in het gelid…en geef je je over aan de vroege middagdip…
als ik je vraag of je een slaapje gaat doen is het eerste antwoord een harde nee, het tweede klinkt al wat minder hard en vervolgens kom je met je billetjes omhoog en wil je opgetild worden. Je slaat je armen om me heen om me je instemming extra te benadrukken. Onderweg op de trap begin je te zingen, je vertrouwde sleets geworden slaapliedje. Nini a moumou nini a moumou hta tib acha´t mou…
ik leg je in bed na je nog een paar keer horizontaal heen en weer gewiegd te hebben op de maat van 1 2 3 en dan laat je een kleine vermoeide grinnikje horen, trek je je grote babypop wat naar je toe, klop je haar op haar rug en zing je haar zachtjes toe…totdat je oogjes langzaam dichtvallen en je handje van de pop afglijdt…
welterusten saar.