Wisseling van de wacht

in het warme licht
dat op het podium schijnt
staat vandaag een ander
jong is hij – zijn lach nog echt
geen rimpel om te strijken
ongezien verdwijnt de pionier
in plooien van dik gordijn

 

36 thoughts on “Wisseling van de wacht

    • dank je voor het lezen Nanda,

      ik heb besloten
      enkel nog te bloggen als ik de noodzaak voel
      niet alleen uit plichtsgevoel of sleur

      er zal dus onregelmatig iets verschijnen hier

      • Verstandige beslissing. Ik overweeg dat ook. Hoewel ik het heel leuk vind om te doen gaat dagelijks bloggen onderhand als een verplichting voelen (door mijzelf opgelegd hoor!) en dat haalt de lol er een beetje af.

  1. @Antoinette,
    ja het gaat al stukken beter,
    ik heb mijn internetloze tijd goed gebruikt
    al ben ik nog bezig ouwe rotzooi op te ruimen:)

  2. Assyke! Rotzooi gewoon ongenadig opruimen, anders blijf je er mee zitten en “kom je het telkens onverwacht weer tegen”! Succes ermee en blij je weer hier te zien!

  3. Komen en gaan

    op het geweldige podium van het korte leven
    ziet men acteurs verschijnen
    én verdwijnen
    lang wordt de hoofdrol aan niemand gegeven

    Blij je weer te mogen lezen, Assyke. ☺
    Een knap werkje!
    Lenjef

  4. Wat ik goed vind aan dit gedicht is dat het meerderde kanten opkan. Ik heb het nu een paar keer gelezen en het roept telkens andere beelden op maar alles proeft naar spijt en verdriet en ook spreekt het langs de zijlijn staan.

  5. Nummer 4, kwam in me op.
    Ik wacht nog met feliciteren.
    Ik wil niet te vroeg zijn.

  6. Alleen als je het leuk vindt, dat probeer ik ook. Heel fijn om je weer terug te zien!

  7. Hoi, assyke, heb je – door omstandigheden – niet gevolgd de laatste tijd maar zie je besluit. Leve de onregelmatigheid.

    in de veiligheid van gordijnplooien is het goed toeven

  8. ik las het net over je rug
    erg vervelend

    fb is idd zeer verslavend en tijdrovend
    ik ben er (tijdelijk) mee gestopt
    kon het niet meer combineren met ons drukke gezin

    • Mijn dochter haalde me over op FB te komen, zodat ik actuele berichtjes en foto’s kan zien en ze mij niet steeds apart hoeft te mailen. Vind het eigenlijk wel gezellig maar houd wel de rem een beetje erop. We zijn zelf de baas, tenslotte. Maar in jouw situatie kan ik me goed voorstellen dat het teveel is. Ook omdat ik zie hoe zorgvuldig je schrijft. Je kunt de aandacht niet overal tegelijk hebben, toch Assyke?

  9. heel mooi deze – en ja, het echte leven vergt soms veel van een mens, zodat je jezelf af en toe opzij moet zetten … maar goed dat de pen je toch weer terug tot schrijven heeft gezet!

    • ik wilde ook te veel, bloggen in verschillende vormen,
      verhalen, gedichten, columns etc…, daarnaast facebooken, instagrammen…
      en natuurlijk alles van iedereen lezen,
      een dag is gewoon te kort

  10. Welkom terug! Bloggen als je het voelt, als je wilt, als je moet. Juist. Zo hoort het. Zouden er meer moeten doen.

Plaats een reactie