Sjans

De auto reed weg.

God, wat hield zij van dit soort autootjes. Voor ze de sleutel in het slot stak, stal ze een vluchtige blik uit het etalage raam. De hoofddoek stond haar goed, alleen al om die reden zou ze er dagelijks een ritje in willen maken.
Ze wist ook wel dat dat niet reeel was. Met alle slecht weer momenten, zou het dak er vaker op zitten, dan haar lief zou zijn. Terwijl ze de trap opliep, vroeg ze zich af of ze verder zou gaan met de brieven. Had dat nog zin, had ze haar besluit al niet genomen, tijdens het ritje van zojuist? Zou er iets beters tussen zitten dan wat haar vandaag was overkomen?
Het kon geen kwaad haar ego nog een opkikkertje te geven. Die van haar kon heel wat hebben, grinnikte ze. Van complimenteuze mannen kreeg een vrouw een goed humeur. Ze had dit al veel eerder moeten doen. Terugkijkend op de braakneigende avonden in de kroegen van het afgelopen jaar, vroeg ze zich af hoe ze dat zo lang had volgehouden. Al die smerige mannen, dronken, half dronken, aangeschoten, volgegoten en alsof al die drank al niet erg genoeg was, waren het ook stuk voor stuk mannen met een zelfde scenario. Een paar drankjes, een ondeugend zoentje en dan de rest…in zijn of haar bed.
Ziek werd ze van dat glibberige verwachtingspatroon. Ze was geen drinker, ze had geen nymfomane trekken en bovendien was ze uitermate kritisch ingesteld. Het kon niet anders of ze ontwaakte elke maandagochtend met een hardnekkige migraine. De hoofdpijn vertelde haar dat ze niet goed bezig was. Kroegen aflopen was niet haar manier, het hoorde niet bij haar, het maakte haar moe en ongelukkig.
Een collega op het werk die de wallen onder haar ogen had opgemerkt, vroeg haar wat ze in hemelsnaam uitspookte in het weekend. Iets leuks kon het niet zijn, gezien het humeur waarmee ze de maandagochtenden op het werk verscheen. Laat ik voor deze keer van mijn hart geen vuilnisbelt maken, had ze gedacht en in de pauze luchtte ze haar hart.
De collega had gelachen om de wijze waarop ze haar energie verspilde. Ze nam haar bij de arm op weg naar haar bureau. Kijk, zei ze, terwijl ze haar pc op startte, er zijn geweldige datingsites op internet. Geen onnodige drankjes en sigarettewalm in fout gezelschap.  Niets wat jij niet wilt. Zelfs flirten doe je risicoloos vanachter je steriele computerscherm.
Ze had ademloos geluisterd. Natuurlijk! Het lag zo voor de hand…dat ze er aan voorbij was gelopen. De collega kreeg een dikke knuffel en ze ging meteen aan de slag. Het eerste wat ze volgens de collega nodig had, was een sprankelend maar realistisch profiel. Dat profiel was een noodzakelijke investering. Raffel het alsjeblieft niet af, neem er de tijd voor, echt, je zult zien, dat je er nog heel veel plezier aan zult beleven.
En ze had gelijk gekregen, dat goede mens. Sinds een paar weken was ze pas online. Maar door dag en nacht online te zijn, had ze al een paar stevige contacten. Omdat ze niet alles via het scherm wilde afhandelen, had ze haar contacten gevraagd haar een lange handgeschreven brief te schrijven, uit de stapel zou zij die brief uitpikken die haar het meest aansprak. Een afspraak zou dan spoedig volgen.
Deze van vandaag was de eerste. Een afspraak met een cabrio.

Als het aan haar lag kon de rest van de brieven in de prullenbak.

 

 

 

Nieuwe schrijfopdracht:   Sjans
lopend van nu tot 14 september

Advertentie