In mijn kennissenkring weet ik vaak niet eens wat men stemt.
Alleen tijdens verkiezingen komt het dan soms, maar dan ook slechts heel soms, naar buiten
waar iemand net toevallig op gestemd heeft.
Gek genoeg ben ik die informatie een paar weken later alweer vergeten.
Als ik terugkijk op de buurten waar ik vroeger gewoond heb, weet ik zeker dat driekwart van
de buren van destijds nu op de pvv zouden stemmen.
Maakt dat ze met terugwerkende kracht tot nare mensen?
Buren met wie je geen praatje zou willen maken? Buren bij wie je niet zou aankloppen als je ze nodig had?
Ook van mijn huidige buren heb ik een donkerbruin vermoedingkje dat er een paar op de pvv stemmen.
Ze zijn me er niet minder aardig of betrouwbaar om.
Wat een verschil met de blogwereld of in elk geval hier op vkblog.
Waar men opgedeeld is in linksstemmers of rechtsstemmers. Waar de rechtsstemmers met wantrouwen bejegend worden. En waar de linksstemmers door de rechtsstemmers gestalkt en lastig gevallen worden met grove en beledigende taal.
Andersom gebeurt ook. Wie er ooit mee begonnen is, geen idee, daarvoor kom ik hier ook maar net kijken. Maar het is wel een opvallend en schrijnend verschil met de buitenwereld, die veel toleranter en menselijker is dan de blogwereld.
Heeft dat alles ook een doel?
Er wordt beweerd dat door discussies men elkaar nader kan komen. Dat zou ik graag willen geloven.
Maar geldt dat ook voor discussies on repeat, over and over again?
Voor discussies waar men geen rekening houdt met de sociale omgangscodes?
Nee…ik heb het idee, dat door de discussies hier op het vkblog links en rechts steeds meer tegenover elkaar komen te staan.
Toch zou dat anders kunnen. Hoe weet ik niet.
-Regels voor de discussie/debat waar iedereen zich aan moet houden?
-Iets anders?
Ophouden met praten met elkaar is in elk geval geen optie.
Wat dan wel?
Waarom kunnen we elkaar op het net niet aardig vinden en in het echte leven wel?
Assyke's Blog 
Assyke, je zult eraan moeten wennen en als je zo een beetje in het midden zit kun je beter je niets schrijven want dan kun je van twee kante aangevallen worden.
Het is of alles wat er gezegd wordt op blog onder een vergrootglas gelegd wordt.
Ik probeer neutraal te blijven, niet tot een groep te behoren, maar dat is wel erg moeilijk, sommige bloggers zien meteen bij wie je reageert, trekken daar meteen conclusies uit, vaak verkeerd. En dan het copiëren van uitspraken, wat ze dan een half jaar later onder je neus duwen. Niet prettig allemaal.
Het ontbreekt aan respect voor elkaars mening.
Aan de andere kant moet het blog niet te soft worden en mogen eigen waarheden op een beschaafde manier worden beblogd.
@antoinette
in het midden…nee ik geloof niet dat ik daar zit
sta denk ik van een iets grotere afstand nu naar de politiek te kijken
dan vroeger
nu kan ik me meer vinden in de filosofie zoals Partij Een die een beetje uitdraagt:
we zijn allemaal mensen en hebben allemaal recht op respect en een eerlijke kans
op persoonlijke ontwikkeling
dus geen polarisatie
maar wat je in je reactie zegt is precies wat ik bedoel
vooral dat vergrootglas
Hier wordt gereageerd op wat iemand zegt. Wat hij doet ontbreekt, de toon ontbreekt, de gelaatsuitdrukking ontbreekt. Het kan dus gemakkelijk verkeerd worden opgevat. Een glimlach kun je niet zien in platte tekst en een knipoog ook niet.
Het is normaal al moeilijk genoeg om een echte discussie te voeren, dus hier is het extra moeilijk.
Tja, ik denk wel dat ik weet waar je op doelt, maar toch, de buren die je zou helpen, of jou zouden helpen hoeven op het intiemere vlak helemaal niet zo aardig te zijn.
@beus
precies
toch denk ik dat mede door de veel te onbeschofte toon en de wijze waarop discussies
uit de hand lopen
velen zich terugtrekken uit de discussie, waar ze zich anders wel in zouden hebben gemengd
en dat is jammer, want je houdt alleen de scherpschutters over en de misschien wat genuanceerdere mening verdwijnt daarmee op de achtergrond en wordt niet meer gehoord
zo lijkt het als of het allemaal heel erg zwart wit is, terwijl het waarschijnlijk heel erg mee zou vallen
in een algemenere discussie
wat soft of hard is
hangt af van wat iemand daar onder verstaat
maar diversiteit moet er zeker zijn
Je krijgt hier al snel een stempel. Als je zegt dat je links denkt, ben je dus meteen links. Ook al ben je het soms best met rechts eens. Het werkelijke leven zit nu eenmaal veel genuanceerder in elkaar dan het blogleven.
@assyke: Heb je nu achterom al je adres aan mij gemaild?
Hanteer uw stempel met kussen.
Je hebt groot gelijk. Maar ja soms zijn dingen niet helemaal zou als het zou moeten.
Dit is dan wel weer een goed onderwerp om over te discussieren
Het is natuurlijk al triest dat je zo denken gaat…." verdeel en heers " ?
Wie weet of het al dan niet prettig is om een rechtse blogger als buurman te hebben.
Ik heb lange tijd met een zogenaamde rechtse blogger gereageerd. Zolang het niet
over vrouwen of allochtonen ging was het best te doen. Ging het daar wel over, dan
sloot ik de discussie. Hij hield zich daaraan. Net als IRL op een verjaarspartijtje.
Sommige bloggers hebben echter het idee niet op een feestje te zijn beland, maar
op het sprekers gestoelte van de Tweede Kamer, op de ingezonden stukken pagina
van de Volkskrant of in Pauw & Witteman. Ze gaan te keer alsof ze het volk kunnen
overtuigen en vervolgens komen de tegensprekers die hun argumenten aan den volke
willen overbrengen. Het wordt politieke strijd een debat op leven en dood. Er zijn mensen
die dat prettig vinden.
Zelf heb ik voor gekozen niet meer mijn mening in die strijd te brengen. Het kost veel
energie en levert nauwelijks iets op. Het is intellectueel tijdverdrijf en zeker niet het in
gesprek gaan.
Herkenbaar blog.
Voel me gedeeltelijk aangesproken. IRL ben ik nog wat vriendelijker tegen het rechtse volk. Hier zet ik al te rechts al snel weg als dom en fout.
Het web is een uitvergroting van wat er in real life aan de hand is. In real life blijft het vaak onder de oppervlakte; op het web kan iedereen vanachter zijn pc’tje schrijven wat hij/zij wil, anoniem, zonder sociale controle, ongecontroleerd en ongestraft als het echt uit de hand is gelopen. De betrokkene kan lustig als iemand anders weer verder bloggen. ’t Is een soort van dark room voor meningen. Spannend maar riskant. Laten we maar hopen dat het licht nooit aangaat 😉
Goed stuk assyke. Jammer dat er door hokjesgeestigheden(;_)) tegenpolen of polarisaties ontstaan. Is het niet de politiek dan is het `t geloof. Zonder dat zou het leven vriendelijker zijn. Ieder een plekje op deze wereld; vrijheid, gelijkheid en broederschap.
"Samen op weg" en nader tot elkaar, dat kan ook zonder kerk en politiek. Partij Eén ken ik niet. Ben ik feite a-politiek. Stem altijd op de Partij voor de Dieren, vanaf het begin dat die bestaat.
Ik neem voor het gemak maar aan dat je laatste vraag retorisch bedoeld is?
@Blutch
dat speelt zeker een grote rol
heb dat zelf ook vaak ondervonden
maar toch gaat het in deze politieke jij-wij nog veel verder
gezien de extreme woordkeuzes
er zullen veel dingen tegelijk mee spelen
dit is natuurlijk voor velen een kans om ongenuanceerd hun gevoelens
omtrent bepaalde zaken te kunnen uiten
zonder daarbij bang te zijn voor daadwerkelijke confrontatie
de andere partij is dan een makkelijk doelwit als het onderwerp hem of haar
na aan het hart ligt
wat ik dus zie is dat door een gebrek aan discussie "code" de echte open discussie
een stille dood lijkt te sterven
@Timmerark
ik hoef ook niet met ze in bed te eindigen of met ze te trouwen
net zo min als dat dat hier op het net perse de bedoeling is;-))
toch is sympathie iets wat je op het eerste gezicht soms ervaart
of na een wat langere poos
je kan elkaar dan aardig vinden zonder dat daar politieke standpunten
een rol bij spelen
het contact omhelst dan meer, dan enkel dat ene aspect van iemands leven en keuzes
hier op het blog lijkt het enkel om je politieke keuzes te gaan en bepaalt dat of je sympathiek
of niet bent ( in de ogen van de ander)
@beus
ehhh…
ja…;-)))fijn toch dat bloggen, niemand die je schaamteblos kan zien
Te vrezen valt dat het op het vk-blog helemaal niet gaat om de keuze tussen rechts en links. Het issue dat de waterscheiding aanbrengt is de acceptatie van ‘vreemdelingen’ en de omgang met de leus ‘eigen volk eerst’. Waarbij de ‘dreiging’ van de islam een bijzondere rol speelt.
Dat kan ‘politiek’ worden geduid maar in de praktijk blijkt dat die waterscheiding door bijna alle partijen heenloopt, de PVV uitgezonderd.
De gedoogsteun van de PVV voor het rechtse VVD/CDA-kabinet vertroebelt het zicht op de zaak enigszins. Binnen die partijen bestaat discussie maar de wil om te regeren (macht uit te oefenen) is groter dan de noodzaak afstand te nemen van vreemdelingenhaat.
Het ‘politiek’ oneens zijn is zeer wel mogelijk in de eigen omgeving. Maar het is niet mogelijk met mensen om te gaan (in je nabijheid te hebben) die zich principieel verzetten tegen jouw aanwezigheid in dit land.
En dat is wat er hier aan de hand is. Het wantrouwen dat wordt gekweekt tov ‘vreemdelingen’ is niet links of rechts, of anders gezegd: het komt van rechts en van links. Vreemdelingenhaters heb je overal, moslim-bashers komen van rechts en links.
En het zeer wel mogelijk dat jij de excuus-Truus bent, de enige moslim die aardig is en mag blijven…
Ik sluit me aan bij Alib
Ik denk ook dat heel veel stemmers niet nadenken over de diepere gronden van de partij waar ze op stemmen.
Mijn schoonzusje gng weer eens te keer over ‘de buitenlanders’. Meestal hou ik mijn mond naar haar toe maar ik kon het niet laten; "I. je bent zelf met een buitenlander getrouwd!" Alsof ik haar een klap in haar gezicht gaf zo schrok ze. Dat haar man eerst Duitser was was ze vergeten…..
Je inleiding is heel herkenbaar. Wat weet je van de politieke keuze van je omgeving: buren, collega’s, (sport)maatjes?
Als je ziet wat er dagelijks op het VKBlog langskomt, vind ik het nogal meevallen. Er is wel een andere tijd geweest dat politieke discussies met eindeloze herhalingen domineerden, ahw het VKBlog monopoliseerden. De vreselijkste debaters/gelijkhebbers zijn vertrokken.
In schrijversland gaat het altijd wat scherper dan in het echte leven. Daarom boeit het ook meer. Met een pittige standpuntbepaling loop je nauwelijks enig sociaal risico. Toch?
De links-rechtskwalificaties zijn allerminst helder (tegenwoordig). Ook hier op het VKBlog.
Leg de stukjes van de linkse kerk per strekkende meter achter elkaar dan kan je niet anders dan tot de conclusie komen dat ‘de grove en beledigende taal ‘ niet ‘andersom ook gebeurt’, maar met name uit dier hoek komt.
Interessant.
Met buren telt het sociale wat zwaarder. Om dagelijks met elkaar om te kunnen gaan heb je het niet over sommige dingen.
Op het blog kan dat wel, maar zijn we ineens wat ongetraind in het combineren van peperige uitspraken met vriendschappelijkheid.
Als die peperigheid op straat verschijnt heb je zo een revolutie of een burgeroorlog aan je kar hangen.
Voorbeelden zat.
Assyke,
Bloggerland maakt onderdeel uit van de sociale media. En al wordt die vergelijking wel eens getrokken, dat is een heel ander kader dan “de straat” of “het publieke domein”. Daar gaan we – althans de meeste mensen – beleefd met elkaar om en dat is ook niet zo moeilijk, want voor heel veel dagelijkse dingen is iemands (politieke en/of religieuze) levensbeschouwing helemaal niet relevant.
Maar de media zijn nu juist het platform bij uitstek waar daarover wordt gedebatteerd. Daar worden de sociale media dus ook vaak voor gebruikt. Reguliere kranten hebben regelmatig te maken met boze abonnees die (dreigen) hun krant opzeggen als er (te veel) ruimte aan de “verkeerde” opinie wordt geboden.
De groepsdynamiek op het VK blog is een hele aardige afspiegeling van de verwarring die door het overlappen van de verschillende kaders is ontstaan.
Sommige bloggers zien de VK site als een “feestje” dat niet verpest mag worden, maar eigenlijk staat dat volkomen haaks op de oorspronkelijke doelstelling. Dit platform is ooit opgezet met de intentie de burgerjournalistiek te stimuleren, al denkt de huidige moderatie dat het voornamelijk bedoeld is om mensen een veilige plek te bieden waar ze hun “ creatieve hersenspinsels” kwijt kunnen (het is me overigens onduidelijk wie dat heeft bepaald bij de VK, maar dat terzijde).
Het hoeft elkaar natuurlijk helemaal niet te bijten, als je het maar als verschillende katernen van de zelfde krant beschouwt. Het probleem ontstaat pas wanneer mensen elkaar willen opleggen waar ze hun blogs wel en niet voor zouden mogen gebruiken, of welke mening wel of niet verkondigd mag worden.
In de mainstreammedia gaat het debat tussen opiniemakers ook vaak hard tegen hard. Dan spreekt men van een polemiek. Het verschil is dat professionele opiniemakers minder snel gebruik maken van persoonlijke aanvallen (al zijn ze daar lang niet altijd vies van), terwijl die in de (zeker de meer amateuristische) bloggerswereld vaker de boventoon lijken te voeren. En de amateuristische teentjes zijn misschien ook wat langer. Een bijkomende oorzaak is dat relatief weinig bloggers werkelijk moeite (willen of kunnen) doen om zich daadwerkelijk in kwesties te verdiepen en het over feiten er argumenten te hebben.
In zo’n relatief verzuild (en dus gesegregeerd) “dorp” als het VK blog is dus ook een groep bloggers die het feestje van hun eigen gelijk niet graag verstoord zien worden. “Storende elementen” krijgen al snel een etiketje opgeplakt en alles wat een blogger schrijft wordt vervolgens beoordeeld vanuit dat etiketje. Heb je eenmaal een fout etiketje, dan hoor je er niet bij en ga je liefst elders bloggen… “bij Geen Stijl of zo”. Ga je vriendschappelijk om met bloggers met een fout etiketje, dan ben je ook al snel verdacht.
Soort zoekt blijkbaar toch soort…
En dan zit je toch weer op het “straatniveau”. Want al ga je doorgaans vriendschappelijk of in elk geval beleefd met je buren om, ook in de doorsnee wijk wordt er maar al te vaak geroddeld over mensen die om de een of andere reden afwijken. Als de “afwijking” te sterk is kijkt “de hele buurt” ze met de nek aan, of erger, worden ze soms zelfs weggepest.
Zo creëert iedereen zijn eigen ‘vreemdelingen’, zeg maar.
Ik heb geen oplossing. Maar het kan geen kwaad om elkaar er zo nu en dan op te attenderen dat ook ons blijkbaar niets menselijks vreemd is ;).
*
Bij mij gaat er niet om of ik rechts dan wel links moet zijn/kiezen. Of ik wel of niet .. cynisch moet reageren. Bij elk blog gaat het erom dat ik iets vertel over mijzelf. Alib heeft gelijk en ik sluit mij bij zijn woorden aan.
Sterk, met sterke reacties.
Ik moet nu Naar Langres, maar kom terug verder lezen.
Tot dan.
Vind Alibs visie overtuigend, dat wel.
Dat is de reden dat ik nooit aan die discussies meedoe, net als het ge-metablog, het is COMPLEET ZINLOOS. Je kan je tijd echt beter aan andere dingen besteden. Hoewel ik af en toe, eens per drie maanden of zo, een blogje over politiek maak om mijn hart te luchten.
Over Israël maak ik ook nooit blogs meer. Wat je dan over je heen krijgt aan vuiligheid is met geen pen te beschrijven. Daar kan ik prima tegen, maar het heeft geen zin, de stellingen, net als bij het rechts-links gebeuren, zijn betrokken. De maatschappij is te verhard voor nuance, tolerantie voor andersdenkenden is verdwenen, zo die al ooit bestaan heeft.
Maar als je gewoon naar je leven kijkt en naar de mensen waar je in je directe omgeving mee om gaat heb je van al die dingen geen last. Hetzelfde effect als wat jij benoemt: dat je na drie weken die verkiezingen b.v. alweer vergeten bent.Dus ik kijk liever om me heen, of uit mijn raam, en verwonder me over al het interessants dat ik dan zie.
@Assyke: het één en ander heeft natuurlijk ook met passie te maken.
Ondertussen heb ik geleerd dat er een behoorlijk aantal ‘kwetsbare’ bloggers zijn die op een “tegen geluid” zeer heftig reageren. Bloggers waar je als reaguurders wel degelijk voorzichtig mee moet zijn om ze niet nog meer te kwetsen dan ze al zijn gekwetst. Het feit dat het blog een publieke ruimte is, maakt dat reageerders en reaguurders soms een verkeerde voorstelling kunnen hebben met wie ze aan de andere kant van cyberspace aan het discussiëren zijn.
Voor mezelf heb ik besloten om bloggers waarvan ik vermoed dat ze kwetsbaar zijn zo veel mogelijk te mijden omdat ik geen idee heb hoe mijn woorden worden geïnterpreteerd – vaak aanwijsbaar 100% verkeerd – of dat ik anders zelf ook heftig ga reageren op de uitingen van frustraties van anderen. Overigens zal ik daar zelf ook wel eens last van hebben : -(((((
Zo moet ik bijvoorbeeld op mijn lip – in dit geval vingers – bijten bij de opmerking: “excuus Truus”.
Daarnaast ben je op een gegeven ogenblik uitgeblogt met bepaalde mensen. Ze herhalen hun politieke standpunten tot in de treuren – letterlijk – en zijn natuurlijk niet van dat spoor af te brengen. Met andere woorden, het zijn ‘single issue’ bloggers die samen met ‘single issue’ reaguurders hetzelfde blokje om de kerk, synagoge, moskee, gemeentehuis enz. blijven joggen.
@Zelfstandig-journalist
hokjes
het rare is dat ik steeds meer een eigen invulling heb
en me minder in links kan vinden
rechts, echt rechts ben ik nooit geweest
al kan ik me in bepaalde ideeen van de cda of de vvd
best vinden, maar niet het totaalpakket
waarschijnlijk is dat de reden dat ik met meer en meer bevreemding
naar deze politieke splijting tussen de bevolkingsgroepen kijk
wat het nut ervan is en waar dit allemaal toe zal leiden?
@Ghijsa
ik vind deze zo mooi
dat ik hem opneem in mijn widget
als je bezwaar hebt, hoor ik het wel
Ik denk dat je het ook om kunt draaien Assyke, waarom zijn mensen in het ‘echte" leven te schijterig om voor hun mening uit te komen? Ik zal het je zeggen, dan moeten ze de ander naar/in de ogen zien en dat is doodeng, vooral voor mensen (bloggers) die onzeker zijn over "hun" zaak en de veiligheid van de (betrekkelijke) anonimiteit opzoeken!
Het bloggen is voor mij juist zo aantrekkelijk omdat het niet mijn buren zijn of mijn kennissen, colega’s of familie
Je communiceert met wildvreemden
In mijn zijkolom staat dan ook ‘Denk niet dat ik het tegen jou heb, ik heb het tegen je avatar’
Juist omdat ik de sociale vaardigheden niet opgelegd hoef te gebruiken, die in real life onontbeerlijk zijn om te kunnen functioneren , is dit bloggen zo’n goeie uitlaatklep
Ik weet zeker dat ik veel van mijn opponenten hier, anders tegemoet zou treden als ik ze persoonlijk kende
En vast ook andersom, het geen uur zou kunnen uithouden met sommigen die mij hier virtueel welgevallig zijn
Je ziet dat gebeuren na bijvoorbeeld blogborrels of anderszins ontmoetingen tussen bloggers
Ook andersoortige webrelaties lopen vaak stuk na een ontmoeting in real life
En zoals al eerder hier is gesuggereerd
De werkelijke clash gaat hier niet tussen links en rechts, maar veel meer over het niet of wel aanvaarden van de multiculturele, of multi etnische zo je wil, samenleving
En in feite draait het daar in den Haag tegenwoordig ook om, zo lijkt het althans
Met ieder zijn eigen verborgen agenda over de dingen die er werkelijk toe doen
Je zou denken dat je binnen het bloggen de ruimte hebt – in tegenstelling tot bijvoorbeeld een twitterbericht – om je mening over een onderwerp te onderbouwen. Natuurlijk heeft iedereen zijn of haar eigen achtergrond, visie en ervaringen waardoor je tot een uiteindelijk standpunt komt. Het moet inderdaad, zoals al door eerdere "reageerders" gestelt, niet ondermijnt worden door censuur of gebrek aan passie.
Natuurlijk is het soms verwonderlijk en onbegrijpbaar dat een blogschrijver van "rechtse signatuur" ongelijkheid en het recht van de sterkste verdedigd, maar zolang hij of zij dat met argumenten kan overbrengen is daar niets mis mee. Gelijk zoals het "linkse blok" ook kan doordraven. Wat we niet moeten vergeten is dat iedereen op persoonlijke titel zo’n stukje schrijft, en bij persoonlijke benadering wellicht genuanceerder denkt. Het is een column of blog eigen om de scherpe randjes op te zoeken. Een provocatie op z’n tijd is helemaal niet erg, sterker nog, dat ontluikt de discussie.
Bloggen is tenslotte een individuele mening de wereld in slingeren. Soms in de vorm van een genuanceerde stelling of mening, soms in de vorm van een verhaal of belevenis, en ja, soms is het gewoon een openbare schreeuw zonder inhoud. Het lijkt helaas wel dat geballanceerde en "uit het midden komende" meningen steeds minder interessant gevonden worden. Wie het hardst schreeuwt, met de meest beledigende opmerkingen op de proppen kan komen, trekt de meeste aandacht naar zich toe. Ja, ook ik vind dat een jammerlijke trend.
Laat je echter niet weerhouden om je mening te uiten. Ook ik bekijk de Nederlandse maatschappij vanaf 2300 kilometer verderop waardoor sommige stellingen, met betrekking tot dat kleine landje aan de rand van Europa, in een heel ander daglicht komen te staan. Als de Nederlandse bloggers en reageerders staan voor een afspiegeling van de dagelijkse manier van omgang baart mij dat ook zorgen.
Ik ga er gemakshalve maar vanuit dat de lezers begrijpen dat het hier gaat om één individuele mening van de blogschrijver. Ik mag zelf ook graag een provocatie opgooien met als gevolg dat de reacties niet altijd in aardige bewoordingen terug komen. Je kunt de scherpe randen ook achterwege laten en misschien wat minder "gelezen" worden, maar dat doet niets af aan de inhoud van een goed, humoristisch, serieus of ironisch geschreven stuk.
@paul1987
ik denk dat deze discussie: namelijk de vraag wat er eigenlijk tijdens het debatteren telkens fout
gaat en hoe dat verbeterd kan worden,
levend moet blijven
het alternatief dat bloggers geschorst worden of zelf hun biezen pakken,
of het algemene verschijnsel dat de meeste bloggers zich angstvallig uit de discussie,
al zouden ze onder betere omstandigheden maar al te graag meepraten en meedenken
is zo armoedig
wie wil er nou een samenleving waarin we elkaar of verbaal
de hersenen inslaan
of definitief verstommen?
omdat wel met elkaar praten zo weinig zin lijkt te hebben…
@The Saint
ja,
dat het bijvoorbeeld in israel zo gaat, kan ik me best voorstellen
omdat daar hele grote belangen spelen en er een wereld van leed
achter schuilt
nederland is in principe nergens door verscheurd,
de politiek heeft het al een tijdje moeilijk en het begint dan ook
de schijn te krijgen dat er opzettelijk een verdeel en heerspolitiek wordt gevoerd
om de aandacht af te leiden van politieke en economische blunders
met als gevolg dat nederland zich zelf willens en wetens verscheurt
@martin
in mijn omgeving blogt er niemand
dat wil niet zeggen, dat men er geen stevige mening op na kan houden
soms luister ik alleen, als het relaas te heftig is
en anders zeg ik hoe ik over een kwestie denk
en dat kan heel goed zonder dat de sfeer verziekt wordt,
die sfeer wordt pas verziekt op het moment dat je elkaar toch al niet ligt,
dan lopen de gemoederen veel makkelijker hoog op tijdens een discussie
@Rene Scheffer
de volgende keer gebruik jou als model:)))
@Apiedapie
en dat vind ik nou juist het storende
waarom zou iemand zich op het web anders voordoen dan in real life?
jouw mening mag je in real life toch ook gewoon hebben,
en die zal hij/zij toch ook vast wel uiten
maar waarom op het net zo grof totdat het bijna strafbaar wordt?
wordt er dan niet een andere behoefte vervuld, dan die van de behoefte aan het uiten
van je mening?
de katjes knijpen in het donker, dat gevoel krijg ik er dan bij
Het elkaar levend villen in een debat is een oeroude traditie van in elk geval filosofen! Niks aan het handje.
Beter met woorden vechten dan met wapens, laat de derrie er aan weerszijden toch vooral uitkomen..
@smokey
het zou de samen-op-weg kerken sieren als ze hun samenwerking zouden uitbreiden tot de katholieke kerken
en van uit die samenhang is er zicht op samenwerking met bijvoorbeeld de islam
partij van de dieren is een mooi alternatief voor de graai en egopolitiek
@Fleur
integendeel
hoor graag ideeen
weet immers zelf het antwoord niet
@Alib
ik heb daar nog over geschreven, hoe ik die vreemdelingenhaat persoonlijk ervaar
maar toch heb ik juist het gevoel, dat het onderhuids om andere frustraties gaat,
persoonlijke frustraties in de eigen leefsfeer, zelfhaat, maar ook mislukkingen op het gebied
van werk en relaties etc…
verder, niet onbelangrijk en algemener het steeds meer gevoelde frustratie omtrent de zelfverrijking
aan de bovenkant en de riem die steeds strakker om de onderbuik van de lagere inkomens wordt getrokken, het beleefde dedain van de heren in Den Haag etc….
een hoop schrijnende zaken die niets te maken hebben met mijn aanwezigheid in dit land,
maar ik ben, zoals dat al sinds mensheugenis gaat, een makkelijker doelwit voor persoonlijke frustraties,
dan de hoge heren van Essent, de Amrobank of bijvoorbeeld de stropdasdragers in Den Haag
wat die excuustruus betreft,
als je de doodsbedreigingen in mijn mailbox hebt gezien,
de reacties in mijn reactieveld, dat ik moet oprotten naar waar ik vandaan kom,
dan kun je je voorstellen dat ik dat heel anders ervaar
bovendien heb ik nooit het idee gehad, dat ik gedoogd werd,
ook niet in real life
bovendien ben ik niet de enige marokkaanse vrouw/man die eventueel deugt
nederland is er VOL van:))
@frans muthert
zie mijn antwoord aan alib
@catharina
het is een publiek geheim dat er met buitenlanders geen engelsen of duitsers worden bedoeld
@theo
ik weet het, oba onder andere
maar dat lijkt me slechts een stilte voor de storm
en bovendien geen stilte waar je trots op zou moeten zijn
wat je zegt, je loopt geen enkel risico
sociaal misschien niet, maar wel persoonlijk
niet iedereen heeft een dikke eeltlaag op zijn ziel
met pittig is niets mis, met onbeschoft en op de persoon wel