Ze kwam binnen met een zak vol danoontjes.
-Waar is hij?
– Ik kom hem halen voor een wandeling.
Op weg naar de schat loopt ze me zowat omver. Ik loop achter haar aan, onderwijl
tot tien tellend.
In de keuken komt ze tot stilstand en begint te kraaien. Haar schat reageert niet.
Het kraaien neemt toe. Valsheid in volume. Bij de tien aangekomen begin ik op mijn lippen te bijten. Eerst zachtjes, dan harder.
Als ze aan haar kleinkind begint te sjorren voel ik de pijn. Bloed druppelt op de grond.
Bijten is besmettelijk. Hadden we dat gister niet gegrapt. Vrolijk lachend, stoeiend, een drieeenheid.
-Niet doen! schreeuw ik.
-Niet doen! Hij zit vast met een gesp. Je doet hem pijn.
Ze reageert niet en kraait dat mama overbezorgd is. Dat haar kleinkind zo nooit een echte vent zal worden. Maar gelukkig dat we oma hebben.
Ik loop op haar af en maak haar handen los van mijn zoon. Ze voelt mijn ferme grip en komt overeind.
Dit had ze niet verwacht. Ze kijkt me heel even aan. Haar gezicht een slagveld van strijdende emoties.
Ik weersta haar blik en ze druipt af.
Zonder iets te zeggen gaat ze weg. De voordeur valt zachtjes in het slot.
Ik zijg neer naast mijn zoon. Hij kraait. Maar de woorden zijn onverstaanbaar mooi.
In de vrolijke brij hoor ik opluchting en veel mama.
Hij is van mij. Jij bent van mij. Ze blijft met haar grijpklauwen van je af.
Mijn benen trillen van onuitgesproken emoties.
Ze trillen van alle dagen, weken, maanden dat ze hun weg moesten zien te vinden.
De weg naar het hart van deze vrouw. Deze vrouw die sjort maar niets ziet.
Deze vrouw die er altijd, altijd zal zijn.
Maar wie bepaalt dat?
Ben ik dan geen vrouw?
oei, een overjeheenloopvrouw. Ik voel het!
Goed dat je paal en perk gesteld hebt aan het gedrag van je (schoon)moeder.
Als je niet fors ingrijpt wordt dat gedonder alleen maar gekker.
Ik moet je zeggen dat ik niet zo’n helder beeld heb tussen moeders en zoons
in de mohammedaanse wereld. Ik weet niet waar de mohammedaanse tradities in jullie gezin ophouden en waar een liberale westerse opvoeding begint.
In principe heb je je zoon maar zo’n 20 jaar. Dan moet je hem weer afstaan.
Het beste wat je in die 20 jaar kunt doen is je zoon eerlijkheid bijbrengen. Daar pluk je in principe je hele leven heerlijke vruchten van.
waar staat we – 300 – voor?
Ben trots op je.
Daar is geen andere mogelijkheid dan begrenzen.
@dianne
ja
We-300 staat voor Word Exact, het verhaal mag slechts 300 woorden bevatten. In mijn link staat plato, die daar de opdrachten voor geeft.
Ik vind het een fijne verhaallengte en het stimuleert om het verhaal niet langer te maken dan nodig.
@k.Reintje
ik voed mijn kinderen gewoon op volgens mijn eigen waarden
heb geen idee of die islamitisch zijn of christelijk
de zin, hij is van mij
moet je lezen als een fysieke noodkreet
natuurlijk is een kind geen ding, geen bezit
maar zodra er een "vijand" verschijnt
komt je lijf in actie
en eerlijkheid is een belangrijke waarde
de leeuwin verdedigt haar jong
en dat is ook je opdracht
nu
@navelpluis
dank je wel
grenzen trekken is moeilijk
maar soms helpt de natuur een handje
@kitty
zo zie jij dat en ik
en een hoop westerse mensen
maar zoals k.Reintje in de reactie ook al aangaf
is dit gedrag van de oma in een hoop culturen heel normaal
@roosanna
je raakt de kern
dank je wel
Gelukkig liet ze de danoontjes achter…. scheelt weer boodschappen….
@grutte pier
gelukkig niet
die heeft haar pols nooit verlaten
die zak
Moeilijk. Dat zij om jouw kind geeft (kind van haar kind) vind je vast niet erg, maar de manier waarop…..die schoonmama moet dat gewoon heel anders aanpakken. Ik denk dat het begint met een beetje respect voor jou. "De vrouw die haar kind heeft afgenomen" zou ze moeten gaan zien als de liefde van haar zoon en de moeder van haar kleinkinderen. Zou dat helpen denk je?
Waarschijnlijk ben je hier al tig keer tegenaan gelopen. Moegestreden. Maar zoals je al zegt, je zult nog lang met haar moeten doen. Die bloedband is er nu eenmaal tussen haar en jouw liefdes. Gooi de strijd maar eens over een andere boeg. dat zal jou minder benauwen denk ik.
@Mell
minder opkroppen
in elk geval
welke andere boeg is me nog niet helemaal duidelijk
de ander moet ook bereikbaar zijn
deze vrouw lijkt dat niet
al begreep ze de boodschap van de ferme greep wel
het is een vrouw die weinig kan met woorden
maar die fysieke duidelijkheid nodig heeft
denk ik…
culturen die botsen
karakters die botsen
belangen die botsen
en daar tussendoor
een hoop gevoelens en emoties
Gaat ze die dan nu zelf opeten?
@grutte pier
ach nee, doe niet zo gek
zulke mensen zie je nooit eten
genoeg weerloze slachtoffers te vinden
als je maar goed zoekt
Ik las toch ook een paar regels waarin stond hoe het kind op haar en op jou reageerde.
Misschien lette je gewoon goed op je kind, en verdedigde zijn belangen.
Dat zou ik goed vinden.
Mensen moeten een kind inderdaad niet als hun eigendom zien.
@knutselsmurf
altijd fijn als iemand je bedoelingen leest
en begrijpt
ik heb nu ook een kennis waar mijn kind wég van is
hij adoreert haar en duwt mij soms zelfs weg als ik hem
een hand wil geven, zo graag wil hij haar hand vasthouden,
als we bijvoorbeeld op straat wandelen
maar dat vind ik slechts amusant en ook wel hartverwarmend
want dat betekent dat hij in staat is zijn affectie op meer mensen te
richten en dat zijn hart open staat voor anderen
die kennis heeft er meer moeite mee
ze vraagt me wel eens of ik dan niet jaloers ben
maar waarom zou ik jaloers zijn?
het verhaal over de schoonmoeder is inderdaad een heel andere situatie
en het kind reageert niet goed
Je zou ze toch, sommige oma’s…..:-)
De oma die jij schetst is wel een heel erge, met een plaat voor d’r kop. (sorry dat ik het zo uitdruk)
Deze oma kijkt wel uit…Kleinkinderen zijn een fantastisch mooi goed! (en dit jaar word ik het weer, voor de derde keer als alles goed gaat natuurlijk!
Mooi Assyke, om je verhaal in te kaderen in 300 woorden. Schrijven is schrappen:-)
Lieve groet!
geroma
dat jij een fijne oma bent, dat geloof ik direct
zit ook in je naam verwerkt;)
ik schrap niet, maar schrijf zuinig
scheelt schrappen waar ik veel te lui voor ben
welterusten, ik val van vermoeidheid
bijna op het tapijt
en dat kan toch niet de bedoeling zijn
zzzzz….tot…morgen…of…niet
Goed gedaan!
**#@$$%#!!!oma.
@ate
wist je dat vrome volendammer dames niet behoren te vloeken?
nu weet ik toevallig dat dit soort dames na twaalven reeds op één oorijzer liggen
dus misschien valt de schade nog wel mee.
maar dank je wel voor je moral support
Assyke toch! Volendam? Ate draagt de (protestantse) Zuidbevelandse klederdracht. En die mogen al helemaal niet vloeken.
Proef ik uit jouw blogje de cultuurshock?
Ceesgegroetje
@Cees
yep!
o wat ate betreft
ben niet zo thuis in folklore
Goed gedaan Assyke.
Dat was een "battle of wills".
En je hebt niet over je heen laten lopen!!!
En voor jezelf opgekomen.
Wanneer ik het eerste gedeelte van je stukje lees krijg ik heel duidelijk het gevoel dat Oma gewoon doet wat zij wil. Ongeacht of jij het daar nu mee eens bent.
Ze spreekt in de derde persoon over jou, In het bijzijn van je kleine. . .
Het zijn "bully" technieken.
Jij bent de baas in je eigen huis! En met je eigen kind. (samen met bedgenoot natuurlijk!)
Het is natuurlijk een teken aan de wand dat Oma stilletjes weggaat en niet in staat is om met jou erover te praten!
Oma moet een beetje respect leren!
Aan jou vragen of het goed is dat ze een wandeling met hem gaat maken.
En dat mag je best tegen haar zeggen. Sterker nog, Ik denk dat je het onderwerp direct op tafel moet leggen! Ze gaat dat niet leuk vinden want ze is, afgaande van jouw tekst, gewend om te doen wat ze wil. Maar het zal haar wel in haar plaats zetten. (en jij bepaald waar die plaats is!)
En bedenk ook dat dit jullie manier van opvoeden is. Dat Oma daar een andere mening over heeft is haar probleem. En uiteindelijk is het slechts haar mening, niets meer en niets minder.
Goed gedaan Assyke.
Het is misschien heel soft maar ik vraag me
dan gelijk af: komt ze nog terug en hoe dan.
Of is dat haar zorg. Kan ze niet praten of was
er iets waardoor het niet lukte.
Vrijwel mijn hele familie van beide kanten
reageerde niet altijd even prettig op onze
manier van zorgen, omdat ze vonden dat het
best een beetje minder precies kon. Maar
ook vrienden, collega’s en kennisen.
Het had weinig zin om hier veel van te zeggen.
Je moest gewoon zoveel mogelijk doen wat jij
wilde . Maar iedereen blijkt te weten hoe je je
kind op moet voeden als je een beetje afwijkt
van het gangbare dan merk je dat.
Oma’s denken het nu eenmaal vaak beter te weten. Opa’s zijn wat dat betreft makkelijker in de omgang :-).
ik heb de link gevolgd, leuk!
300 woorden is goed te doen.
ik voelde bij je verhaal weer het benauwende, maar zo assertief als jij nu was, lukte pas veel later
Heel herkenbaar, tranen en woede. Kom niet aan mijn kinderen!
Toch wel een bekend beeld.
Koersen op een verborgen verlangen, dat bij een ander willen zien, omdat je het zelf nooit
hebt gehad.. En dan je neus stoten en niet weten hoe daar mee om te gaan.
Een pijnlijke herhaling van wat vroeger nooit opgelost was.
Begrijp goed dat ze geen woede tegen jou heeft of je kind.
Maak duidelijk dat jij de moeder bent en de regels bepaalt, en maak duidelijk dat
je mee wil werken aan het voldoen aan haar verlangen.
Zij wordt daarna je hartsvriendin.
Rekening volgt.
Simen Vrederat
P.S.
Mooi geschreven trouwens Ma Assy
Je ziet wat je eigenlijk het eerste wilde zeggen, zeg je vaak het laatst.
@PiratePete
ik heb je reactie nu al vier keer gelezen
niets zo heerlijk als uitgebreide commentaren
je hebt dan het gevoel dat iemand echt even bezig is geweest
met je verhaaltje en er over na heeft gedacht
je raakt ook de kern: zij is geen prater en zal nooit haar intieme
gevoelens tonen, liefde, haat, je krijgt niets te zien
behalve als ze overvallen wordt zoals in dit verhaal
dat maakt het contact zo moeizaam
en dingen onbespreekbaar
ik vind eigenlijk dat er ook een aanbeveelknop voor
fijne reageerders zou moeten zijn
bij deze dan fictief: Aanbevolen!
@Martin
eigenlijk geldt voor jouw commentaar hetzelfde
als wat ik hierboven tegen PiratePete heb gezegd
dank je wel voor je uitgebreide en invoelende
reactie, dat doet me gewoon heel goed
dit soort kleine scherpe maar wel duidelijke
acties zijn niet bevorderlijk voor de sfeer
dat geef ik toe
maar je snapt ook dat die sfeer gebakken lucht was
dan liever zo, dat je allebei weet waar de ander staat
en op den duur…maar dat kost tijd
kan dat misschien zelfs wel bevorderlijk zijn voor niet alleen
de sfeer maar ook respect en een betere band
ik vraag me af
hoe jullie daar dan mee omgingen?
want het is één ding als je voortdurend
ongevraagde adviezen krijgt
die kun je naast je neerleggen
maar als men dingen met je kind gaat doen
dwars tegen jouw wensen in…dan is dat wel even iets anders
om maar een voorbeeld te noemen
je kind voor zijn vierde maand al vaste voeding willen geven
net als jij even niet kijkt…
wat roosanna ook al zei
dan wordt er een slapende leeuwin wakker!
@zelfstandig_journalist
maar die willen dan weer niet oppassen
geen zin in die herrie
en geef ze eens ongelijk
(denkikjoudenkenenmijzelfook)
@dianne
er ging veel slikken
en halfgemompelde protestjes aan vooraf
maar dan komt er een moment dat iemand flink over
je grenzen gaat…een keerpunt
en vanaf dat moment slik je minder makkelijk de dingen
van die bepaalde persoon
@Verbaas
sommige moeders ogen zo zelfverzekerd
dat hen dit misschien niet eens overkomt
maar dat kan ook schijn zijn
in de familiesituatie ben je nou eenmaal kwetsbaarder
dan buiten op straat
@simen
daar zit veel waars in
en toch…nee
het zit bij haar allemaal zo diep weggestopt
daar kan ik niet bij
en mijn hart heb ik haar in de begintijd al heel
vaak aangeboden
tot vermoeiens toe…
en dan is afstand het enige antwoord wat mij betreft
mag best tijdelijk zijn
maar dan moet de eerste teken van haar komen
een teken dat ze openstaat voor de liefde die haar omringt
en er dan geen rekening voor opstuurt
en dat is mijn geval geen grap
want dit speelt namelijk ook
liefde is niet om te rekenen in geld
dat maakt me boos
@simen
ach…dank je wel
uit jouw mond een heus compliment!
ben er blij mee
zo en nu ga ik weer ballonnen blazen
moet er nog een stuk of vijftig
dus…
Ik probeerde juist te zeggen dat afstand nodig is om de opening naar dichterbij zijn aan te wijzen.
Het creëren van één voordeur waar de gast doorheen kan, zodat hij niet ineens midden in je kamer staat onaangekondigd.
Jammer dat mijn rekeninggrapje verkeerd viel.
Ik ging er in mijn reactie van uit dat je onafhankelijk was.
Dat is een natuurlijk een zwaar complicerende factor.
Zo en als je blazen wil, doe dat dan maar rechtstreeks naar mij dat heb ik liever dan ballonnen.
Bedrag teruggestort,
Simen Vrederat
Artikel 16, lid 4: Wanneer een dierbaar bloglid in nood is, rukken dichtstbijzijnde bloggers uit om het bedreigde lid te ontzetten. Geef postcode en tijdstip door en de troepen komen eraan.
Stevig verhaal, sterk optreden en misschien reageer ik te ludiek. Ben zeer met je begaan!!
Wens je heel veel kracht en sterkte Assyke
Groet
Assyke,
Dank je wel voor je fictieve aanbeveling. Het gaf me een goed gevoel.
Het onderwerp ligt dicht aan mijn hart. Ik heb zelf ouders en een zusje die nergens over praten en dat maakt het zeer moeilijk als je dingen anders aanpakt dan dat zij dat doen!
Of mijn nu ex schoonouders.
Een ex Schoonvader die zijn handen niet van zijn dochter en kleindochter kon afhouden!!!! Maar daar ga ik, wanneer ik meer tijd heb, nog wel eens over bloggen!
In 1 van je reacties schreeft je:"je kind voor zijn vierde maand al vaste voeding willen geven
net als jij even niet kijkt…"
Dat vind ik gewoonweg getuigen van grof gedrag. Totaal geen respect voor jullie of jullie manier van grootbrengen.
En dat heeft je waarschijnlijk zeer boos gemaakt. (Terecht overigens)
ai, ik heb nu zoveel te zeggen dat ik niet meer weet hoe verder te gaan.
Toch nog even snel,
Ik ben trots op je!
Goed gedaan.
@Simen
jouw grap kon ik wel waarderen
maar het raakte wel iets gevoelig
met betrekking tot deze situatie
precies zoals ik schreef
is liefde voor haar geld en geld
voor haar liefde
en ik weiger daaraan mee te doen
gelukkig is de afstand nu minstens
3000000 meter en hebben we nu zowel een
voordeur als een achterdeur
een telefoon met nummermelder
en een pc die ook wel eens uitgaat…
scheelt een hoop geruis
maar liever nog heb ik een goede band
met haar…we zullen zien
deze zomer ontmoeten we elkaar weer na
zeer lange tijd…
heel spannend
en onder vrienden worden er toch ook
geen rekeningen verzonden?
of is mijn dierbare holland nou echt zo veranderd?
en morgen heb ik een kinderpartijtje hier
vandaar de ballonnen
snapsk?
@thrammy
al die sterktes die jij me toewenst
is wel lief
maar niet nodig hoor
het is een verhaal, een wordexact verhaal
je schrijft zelf, dus weet je ook
dat fictie en werkelijkheid met elkaar verweven worden
bovendien speelde dit verhaal (het niet-fictieve stuk)
zich een paar jaar geleden af
@PiratePete
ik kijk uit naar meer van je blogjes
volgens mij heb je heel wat te vertellen
overigens denk ik dat aanbevelen en afbevelen
niet goed is voor de sfeer op het vkblog
ze zouden kunnen overwegen dat af te schaffen
ik beveel regelmatig een artikel aan die me aan het hart ligt
of die gewoon heel mooi geschreven is
maar afbevelen vind ik onsportief
en zal dat niet snel doen
Ik moet het helaas bij een groet laten; omdat mijn verbinding te slechts is.
Dank voor je reactie.
@PiratePete
Ja ik ben het eens met Assyke.
Ik zie jou overal in ieders reactieruimte rondhangen. Dat is natuurlijke prachtig.
Maar wil je nou een Australische hangjongere worden of ons eindelijk een verder brengen op je reis.
Nu zijn we nog niet voorbij Rio de Janeiro. Ga eens aan je werk .. vooruit!
Sorry Assyke dat ik even optreden moet in jouw ruimte.
Ongeduldige groet,
Simen Vrederat
Wat een ongelofelijk onfatsoenlijke vrouw. Zo’n slecht voorbeeld mag nooit alleen met jouw kind zijn. Oef, ik begin alweer te zieden. Mijn ex-schoonmoeder was net zo’n vals en onbeschoft serpent, die deed of ik een soort broedkas was ofzo. Nooit was het goed, en ik heb alle spagaten geprobeerd, zelf nog altijd beleefd en vriendelijk. Dan de ergernis op haar gezicht, als mijn zoon bij mij op schoot zat.
Laat haar er gewoon niet meer in, als het kan.
Mijn ex-schoonmoeder is me de les komen lezen, toen ik wegging bij haar stiefzoon. Daarna wilde ze niets meer met mij te maken hebben, joepie. We hebben haar nooit meer gezien. De kerstkaartjes alleen aan mijn zoon gericht zijn na een paar jaar ook opgehouden. Want ze hield duidelijk minder van haar stiefkleinzoon, dan dat ze een hekel had aan mij. Jammer dat ik haar toedertijd niet net zo heb aangepakt als jij vandaag. Ik ben trots op je. 🙂
@Theo
is niet erg
doe petrus de groeten!
@Pirate Pete
trek je niets van Simen aan
dat is onze huisbrombeer
@phyrne
geen oog hebben voor het welzijn/veiligheid
van een baby/dreumes
vind ik vrij ernstig
en dat liet zij regelmatig zien
veel buitenkant
weinig binnenkant…en ja…wat je zegt
is het dan wel verantwoord om je kind achter
te laten bij iemand…die zo hol is?
wees maar blij dat jij er van verlost bent
pfffff…
@assyke 02-04-2010 ja wat doe je dan? Je moet er soms
wat van zeggen en je eigen plan trekken. Bij ons zat het
vooral in de rust die beide kinderen nodig hadden tot hun
vierde. Als je iets verkeerd deed waren ze ziek.
Ik ben een rouwdouwer en had dat graag met mijn kinderen
gedaan, maar wat niet gaat, gaat niet. En dan weet iedereen
dat het wel moet gaan.
Nee dan eten wij geen toetje mee," en
"nee dan kunnen wij niet blijven tot het einde van het feest.
We waren zeurpieten of thuis met een kind dat niet naar de
creche kon en zich beroerd voelde. Dan moet je wel als een
border collie je kind in bescherming nemen.
Komt dit nou,omdat je een btj familie bent,als je in dezelfde stad geboren bent:
-@dames aller landen
Over de psyche van de man.
Een man of een jongetje (een kleine man) doet nooit stoer.
Hij is het.
Daarbij kan het zijn dat hij zich minder goed of beter voelt, afhankelijk van de aard van zijn succes.
Net als de grote man vind ook de kleine man het niet echt leuk om niet als eerste in de poppenhoek te wezen. Het maakt daarbij niet eens veel uit of hij daarbij door een meisje of door een jongen wordt afgetroefd. Dat verschil gaat pas spelen als er in dat opzicht iets veroverd moeten worden.
En ook al is het uiterlijk van zijn stoerheid op zijn omgeving meer of minder indrukwekkend. Waar het om
gaat is het verschil tussen zijn of doen alsof.
Stoere groet,
Simen Vrederat –Hij zat als eerste in den poppenhoek,met `haar`ook 5 jaar met dat mooie voorhoofd,zij leek sprekend op zijn blonde, mooie moeder.Ja,be a man.And don`t act like a half one!Mannen behoren hoffelijk te zijn,soms een btj,enigszins,un peu.Wat een prachtige formulering,Rat!
Soms liggen baby`s ready for take off…..met hun Kopf naar beneden.
Dominantie tref je overal,
zelfs bij poetsvrouwen.
Klinkt als een onbehouwen schoonmoeder die geen fiducie heeft in haar schoondochter. Communicatie: hoe krijg je zo iemand zo ver om te accepteren dat zij niet de moeder is, maar de oma, diegene die het kleinkind moet verwennen, niet opeten? En vooral: de schoondochter moet bijstaan in de opvoeding, niet voorbijlopen?
@fleur
toevallig is zij een poetsvrouw,
een heel goede overigens
@mephisto
precies…
liefhebben maar niet opeten
dat verschil kennen is voor sommigen best moeilijk